(En eur zont en ti, eur grib hag eur melezour etre e zaouarn). — Hastomp buhan ha buhan : gwelet em eus diwar al laëz an aotrou Droch o tout etrezek aman. C’hoaz eun taolig krib pe zaou evit dirouestla va fennad-stoup, ha faouta ha ranna va bleo war va zal, arok na zigouezo ar mear !… Evelse ! Me gav d’in, breman n’eo ket eur fall gwelet ac’hanon, da vihana ma ne lavar ket gaou va melezour. Eur re voutou-ler war o c’henta tro, baro nevez-troc’het, eur roched fresk, gwenn-kann, ampezet kalet ha va c’haera gwiskamant bourc’hiz !
(O sellet ouz e velezour.) — Oh ! Fistoulik, va bikanik, na te zo keitet d’it ! Na te vo kaer ha koant evit digemeret da vedalen ! Hep mar ebet, an aotrou Baraz a zavo gantan c’hoant pokat d’it, ar paour kez den !… Ya, piou a lavarfe, e koustianz, ez oun-me bet epad ar pella eus va buez, o turiat teil ha douar du-ze e Kerc’hwitel ? N’eus ken warnon tres eun troc’her-buzug.
(En eur c’houesa). — C’houez-vad a glevan. Ar frikou a vo prest bremaïk gant plac’h-bras « Hotel ar Yod » !
C’hoaz eun taolig krib war an a-drenv.
(Trouz e-tal an nor).
An aotrou Droch, petra lavaro ?
