Tut, tut, tut ! Me n’oun ket pôtr ar c’heariou, ha gwelloc’h kalz e vije ganin beza dre aman o labourat douar. Mes, dre ma vo ar bragou-ruz war va gorre, e rin dalc’hmad eus va gwella.
A zo komzou fur, Gwenole, komzou fur ! Me am eus bet ar blijadur da zigas ac’hanout betek ti da yontr hirio.
(Oc’h ober eur zerr-dorn da Yan Avalou.) Ya, kenderv Yan Avalou, ha penoz emoc’h ganti ?
Eur pennad zo, n’oun ket re evit en em glemm. Nemet eun tammig poan em divesker pa vez an amzer o troi. Hirio e oan o sonj dont betek aman gant va gwetur, mez ranket em eus bale, rak va mevel, Mazo an Treut, n’ouzoun ket da belec’h eo eat
Oh ! servicherien an amzer vreman n’eus ken da flzia enno. Aman zo daou ive ganin-me, hag a zo tost-kar d’hoc’h hini. Hirio, abaoue div eur zo, n’em eus ket gwelet al liou eus Fanchik-Fall.
Eat int o-daou marteze da redek ar c’had !
N’ouzoun ket da redek petra int eat.
Ma ! Gwenole, tano e oe da fri o tistroi en noz-
5.
