Sant Yan, skuiz gant an hent, e-kichen ribl an Elorn
A jommas azezet war ar c’herreg en eur c’horn :
« Ar Vretoned, me wel, kalz anezo a zo fall,
Kaer o deus lavaret sant Erwan hag e zent all. »
Mes epad ma sonje e Sent Breiz, en o gevier,
Setu eur vouezig flour o sevel eus ar reier :
« Aman pell diouz an trouz, pell diouz holl savar ar bed,
Ar meaziou am c’helen kerkoulz hag an doktored. »
Ar plac’hig a daole d’an hekleo he c’hanaouen,
Koant, lugernus he zal e-giz ar werelaouen,
Savet ganti he fenn, ne finve ket he malven,
War mad he daoulagad kroc’hennet eur gleizen wen.
Nec’het evel m’edo, Yan hen anzavas outi :
An noz a ziskenne ha ne gave na bag na ti ;
Hen, ar perc’hirin paour, ezom d’ezan da repoz,
A rankje, sur awalc’h, chomm er-meaz « a-hed an noz. »
— « Ne jommoc’h ket er-meaz, nan, perc’hirin reder-bro,
Va lochennig dister zo tost aze en distro,
Pe ma n’eo ket gwelloc'h ganeoc’h dont betek va zi,
Bag va zad a zo prest : emoun o vont d’ho treuzi.
» Va zud a oa ganet war zouar sant Kaourantin,
Tad na mam n’am eus ken ; aman den na zell ouzin. »
— En eur bignat er vag, sant Yan a lavaras : « Feiz !
Sant Kaourantin, gwir eo, kalon a zo c’hoas ez Preiz ! »
Kenta ma tiskennas war ribl parrez Plougastel,
sant Yan a lavaras : « Plac’h a galon, tro ha sell :
Me eo diskibl karet hor mestr Jezuz benniget ;
Aman, e Plougastel, pell-pell e vezin pedet ! »
........................................................................
Daoulagad ar plac’h dall o doa kavet ar gweled,
Hag a welas sant Yan o vont da vro ar stered…
— Eun dijentil santel, kenta ma klevas ar vrud,
A zavas eur chapel d’ar Zant war lec’h ar burzud !…
