Pajenn:Dastumad - Bleuniou-Breiz.djvu/248

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ

Ma oann euz a lec'h all dizonj a bep tra krenn.
Savet e oann em za, ha na ouienn doare
Nag en petore sonj, nag en pe da vare.
Koulskoude pell a oa ne oann ket gourvezet ;
Dibrad euz ann douar, e reann tro ar vered.
Erru a oann war eeun a zirag ann or-dal,
Pa gleviz a greiz-holl he frennou o strakal.
Dioc’h-tu e tigoraz, frank hag en tre daou bez ;
Kement a oa ebarz neuze e weliz frez.
   Nag a draou burzuduz, a weliz-me enn-hi,
A bep tu, krec’h ha traôn, holl o steredenni !
Leun a oa a sklerder ; hag Eledigou gwenn
A oa enn-hi eleiz, war neûn er sklerijen.
Darn ho daouarn joentret, ha kroazet gant darn all ;
War ho diouaskel aour tro-dro o c’hournijal.
Ho c’horvou oa ker skler, ma welet o skedi
Ar sklerijen a-dreuz dre ho oll izili.
Ho dremmou ker skeduz, hag ho zellou seder
A zalc’hent gant evez troet ouz ann aoter.
   Me a droaz ive enn tu-ze va zellou ;
Mes kerkent e renkiz serra va malvennou.