Den fallakr ha kriz, den digalon ! deus aman ’ta, da welet ha va baz a vezo gouest da skei ganez a dro vat. Tenna a ra frank e deod ; youc’hal a ra ha skrigna an dent. Sevel a ra e vaz o c’hourdrouz Fanchig. Fanchig a ziroll da c’hoarzin.
Sell ! me roio d’it frankiz da zevel, ma roez d’in ar pez ac’h eus laeret.
Laeret ? O Doue Abraham, Izaak ha Jakob, Doue galloudus ! n’em eus laeret netra.
Eo, eo. Laeret ec’h eus eur zac’hadig lien gwenn leun a arc’hant, hag a oa d’eur baour keaz greg, koz bras ha klanvidik. Her gouzout a ran ; her c’hlevet em eus gand unan bennak en deus da welet, en despet d’it, oc’h ober da daol. Ro d’in ar zac’hadig.
N’em eus nemet va marc’hadourez paour.
Ro d’in dre gaer, pe me her c’hemero dre nerz. Sell ouz va divreac’h ’ta. Ar re ze a zo krenv.
