Pajenn:Disanv - Sarmoun ar vesventi, 1839.djvu/11

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 9 —


Da gommançz en devoa leve,
Ha bremâ eo sammet a zle ;
Neus netra gantàn evel qent,
An diaoul zo e plaçz ar Sænt.
Mes, va farrissionis qer,
Evit anaout mat ar Mezier,
Roit dezàn guella tiegues
A velit ebars er barres,
Da c’houzout pegueit e pado
Oc’h al lounqesen divalo !
Me zo sur pa zayo hirra,
Ne day qet tri marc’had nao bloa.
Er guelet a rafac’h souden
O tissippa hac o tisqen,
En e zaouarn o tisvanti,
O nijal d’an hostaleri,
Güir eo un nebeudic amzer
E velfac’h neuze ar Mezier
O c’hoari manific e roll,
Qen hac er parc, ha qen oc’h taul ;
Ar voul en e zorn a zalc’ho,
Ha brao eur pennad e ruillio ;
Biscoas ne voe guelet e bar
Tro var dro var e veg douar ;
Hep discuntinui da brena,
Da drafica, pe da verza,
E redo an oll marc’hajou,
Ha dreist peb tra dre ar foariou.