Pajenn:Disanv - Sarmoun ar vesventi, 1839.djvu/17

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 15 —


Ha da henor a c’heus collet,
Gant ar güin e c’heus-y efet.
Auditoret, mar desirit
Anaout ar-Mezier, permetit
Ma rin deoc’h ar poltret fidel
Eus e bersonnaich disantel ;
Mes o tespeign deoc’h ar Mezier,
Na c’hedit qet eur poltret caer
Calz traou brao er found neus qet
Divar e benn da lavaret
Ar Mezier zo, peur-liessa,
Un den an insupportapla,
Un dieveset, un affronter ;
Fiziout ennàn netra n’eller,
Heb nac henor, na santimant,
An dout an dud dre gonsecant ;
N’en deus nac estim, na renom,
Dreist peb mez ha confusion,
Pa velo sqeud an eaudevi,
Ne rayo forçz piou da henti,
Gant piou en em associa
Ha mont d’an davargn da lounca.
Ober a rai mignouniaich
Gant peb seurt tud fall ha volaich,
An toullou ar re iffama
A frecanto heb tam rusia,
Ha guelet e vo ec’h ober
Qement action divoder