Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
d’eoc’h ma hadlazañ, d’aprouvi ha me zo e gwirionez eun ael eus an nenv ? — Fich-Fich a dro e benn, hag o welet e bautr-kereour deut arre bras, askellet ha lugernus, e chom sebezet oll. — Eleal, eme an ael, me oar ne sonjit nemet klask digemer er baradoz, hag ho pezo, mar heuilhit va c’henteliou pen-da-ben. Kerzit war-eeun betegan nor-bors a welit duhont, duhont ; ha dreistoll, dioallit na damallfec’h netra e gement a welot war an hent, lakit evez mat da ze ! — Autrou an ael, perak e kemerit ar boan da rei d’iñ eun ali evelse ? Gout ouzonn ervat n’eus ama netra da gavout abeg ennañ, evel ma vez war an douar ! —
N’oa ket bet pell ac’hano, pa welas daou ael o tougen
