Kestel du-man ha du-hont, ha tud brudet meurbet,
E Treger kaeroc’h ’witi ne oa parouz ebet !
Daoust ma zo bet distaget diouti eur skolpaden,
’Wit ober ar C’hoz-Varc’had, an eil evel eben
A ra c’hoaz diou barouz kaer. Iliz vrao ’deus ar verc’h,
Gant hec’h iliz koz ar vam n’eo ket chomet war-lerc’h.
Pa oe gret an disparti, e oa, en Plouaret,
Eur beleg meurbet gouiek, ha gant an holl karet,
Diwar-ben ar person-ze, ’komzer c’hoaz alïes ;
Eun den, eme ar re goz, ’oa an otro Denès !
Breman a zo pemzek vla, unan all a zo deut,
Mat ha kalonek ive, daoust ma seblante reut,
Eur beleg santel da vat, ha n’ouveas biskoaz,
Chanj a liou d’ar wirione. Maro ez eo, siouaz !
Eur ween, kouet d’an douar, e c’haller kât he ment ;
Pa ve tremenet an den, anveet diagent,
Ez eo ezetoc’h ive gôut e dalvoudegez,
Hag ar mignon ’c’hall neuze komz eus e vadelez.
An otro Stephan, dalc’hmad, didamant a zo bet
En e genver e-unan, ’kenver re-all n’oun ket ;
N’en devoa kammet disket rei eun tu-gin d’e c’hir,
Na trei pen gant pep awel ; trempet ’oa evel dir !
Plouaridiz, diwallet d’ankouaat anean !
E boan kouk hag e arc’hant ’n eus dispignet aman.
Ar skol gristen, an iliz, ha gweren-vras ar c’heur
A laro ’oa ’n em roet, ’vel ’n em ro ket nemeur !
Ar barouz, pa aruas, war goz a oa eun tam,
An otro Stephan, zoken, ’gave pounner ar zam ;
’Met souc’h e alar oa mat hag e brezegenno
Tam-ha-tam ’deus digozet douar ar c’halono
