Er guær hac er c’hastel brudet a Josselin,
Evel ma er lenner scrivet var parchimin.
Er bloavez mil-tri-c’hant-hanter
Abaoue ma oa deut er bed-ma hor Salver,
Ar Saux a Bloärmel a leqe an tan-goall
En tyez var ar maez ; a laze ar chatal ;
Guasqa tudigou paour, dinoas ha disouten ;
Ha biscoas n’o devoe na gourdrous na qelen
Digant o maestr Bambro, qen didruëz hac hi !
Beaumaner a glevas an hirvoud hac ar c’hri
Eus an dud gla’haret. Glazet gant doàn e vro,
E ’houlen audlanç digant ar Saux Bambro.
« Chetu me deut d’hô caout, ’me Robert Beaumaner,
» D’ober clemm ; rac ho tud a zistruch ar c’harter.
» Mar grevit an ezec’h, a belec’h ho pezo
» Nac yd na qiq ive ? Ha ret mat a vezo
» Dec’hu qer couls ha din, deomp-ni tud a gleze,
» Arat, medi, dorna ha squiza, marteze !
» Touït eta pelloc’h ne guasqfot e nep sort
» Ar gueiz divar ar mæz ! Pe Charles pe Monfort
» A vezo Duq e Breïz, petra ra se dezo ?
» Grit brezel ouzomp-ni, espernit anezo ! »
« Tavit var ar poent-ma, e me neuze Bambro,
» E difron c’hueset franq ; va selaouit d’ho tro :
