Pajenn:Goesbriand - Gwerz Emgann an Tregont, 1837.djvu/21

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 17 —


An drompillou sqiltrus ha scler, neuse souden,
A son d’ar gombat criz. Qer pront an diou vandenn,
Gant prez ha gant fizianç, an eil enep he-ben
A avanç d’ar pass, ferm evel diou moguer men.
Peb lanç, peb morzoul, peb cleze,
A so savet huel ; an heol divar ’neze
A denn mil ha mil stereden,
Pe, mar d’e guell, mil luc’heden.
En em tosteët int ; chetu hi stoq-ous-stoq,
Ha brema mesq-ha-mesq, ha brema crog-ous-crog.

Ar stoqat qenta-ma a oe terrupl meurbet
Ha goall doanius, sioas, d’ar Vretonet !
Jeffrey Meslon, sounnet, biqen ne savo mui ;
Ranqet eus Charruël da Vambro en em rei ;
En despet d’e nerz bras, Tristan Pestivien
En deus bet un taul orz, n’all mui en em souten ;
Yan Rousselot ive a so hanter-lazet.
Roït, o va Douë ! sicour d’ar Vretonet.

Spount oa guelet ar freuz hac ar c’hemesq er prat.
Un taul mail en deus bet Caro a Vodegat,
Ha Pestivien qæz, badet gant e daul orz,
Mesvet ha casi dall, a gommanç crial forz :
« Deut buan, Beaumaner, e m’on o vont gante !
» Mar d’an, me oar ervad ho pezo qeus d’in-me.