Hogen mantret gad an anken
E tleflen gouela dourec
Pa glevan e teu christenien,
Heb aoun rag ar Galloudec,
Da stag’ ouz ar groaz a nevez
Jezuz va muia caret
P’ho digemer gant carantez
Oc’h tol zantel he vanked.
O ! dister eo torfed Pilat
Hac hini ar juzevien,
Pec’her kez, p’a ve lekeat
Ho torfed en ho c’hichen,
Rac dister e oa ar grasou
Scuillet var an dud neuze
E kenver ar madoberou
Hoc’h euz bet digant Doue.
Un druez vraz e oa guelet
Jezuz e creiz he boaniou :
Ouz ar groaz he gorf gouliet
E oa staget gant tachou ;
Mez goasoc’h a rit, tud dallet,
Pa dostait ouz an oter :
Didan treid louz an drouc-spered
E likit korf ho Salver.
Guir eo n’en deuz mui ar maro
Galloud ebet varnezan ;
Netra mui zo ken ne raio
An distera poan dezan ;
Mez siouaz ! dre ho torfejou
E rit avoalc’h, tud cabluz,
Evit nevezi oll boaniou
Ho Salver trigarezuz.
Braz a ve ho tristidigez
Mar velfec’h un den divad
O leuskel gant fallagriez
Un tenn fuzil var he dad ;
Ha p’en defe tennet e-biou.
E ve disprizet ato
Hac hanvet a gleiz hag a ziou
An dismeganz euz he vro.
Chetu an tad an tenera
