Ton : Santez Mari
Crouet leun a zantetez, a skiant, a spered,
Hor c’henta tad a veve e creiz an euruzded ;
Hep poan ebed he vevanz diouc’h-het e cave
Hag outan an oll loened gant doujanz a zente.
An dud a dlie beza, en eur zond er bed-man,
Oll santel evel Adam, evuruz eveldan
Ha, goude beza bevet er plijadurezou,
E tlient mond eveldan, hep mervel, d’an envou.
Mez siouaz hon tad kenta, er pec’hed pa gouezas,
Malloz an oll-c’halloudec var he benn a dennaz ;
He bec’hed en deuz ivez collet he vugale :
Pep den a ve concevet enebour da Zoue.
Hogen meulet ra vezo tri ferson an Drinded,
Rac cavet hon euz unan concevet hep pec’hed ;
Ar Verc’hez a enoromp evel mam d’hor Zalver
A zo mui eget nicun dleourez d’hor c’hrouer.
Doue an tad a viraz ouz prinz an droug eled
Da astenn var he verc’h ker he zaouarn milliget,
Gand hast he c’huzaz outan didan he ziou askel,
Kenta ma velaz anei e cov he mam zantel.
Mab Doue, mab d’ar Verc’hez, en deuz e peb amzer
Miret outi da goueza ’tre daouarn Lucifer ;
Pa oa concevet Mari, varnezi e rene
Ha dezi gant madelez he vennoz e roe.
