— 30 —
4.
Kapitén Sant-Maleu
1. — Me mam genoh é houlennan, lura ! Me zimé pé ne ziméan ?
2. Me zimé pé ne ziméan ; Chanchigeu erhoalh e gavan.
3. Chanchigeu erhoalh e gavan Tri pautr iouank hag un intan.
4. Tri pautr iouank hag un intan, Kap’ten Sant-Maleu, mar karan !
5. Kap’ten Sant-Maleu, mar karan : Kant skouid geton en noz ketan ;
6. Kant skouid geton en noz ketan, Deu gant en eil noz mar karan.
7. — Me merh, kemér é eur geton Ha tro kein, groa goap anehon !…
8. Me mamm ne hrein ket en dra zé ; Rak più me hemérou goudé ?
9. — Me mam, n’em alijet ket fal Ha diméet mé èl er ral.
10. Mar em bou mé eur ur hap’tén Ne vou ket hemb guir éreden ;
11. Ne vou ket hemb guir éreden Eit chom geton dre virùiken.
12. Ken ne zei Doué pé en Ankeu, De glask unan anomb hun den ;
13. Ne zei en Ankeu get é gar De gas unan anomb d’en doar…
|
Nota-bene. Cette chanson se chante en mouvement de gavotte. Elle est connue de
tous les sonneurs de bombarde et de biniou des environs de Lorient qui ne manquent
jamais une occasion de la faire entendre.
Le premier vers et l’onomatopée lura forment, dans la mélodie, une seule phrase qui
va crescendo et s’arrête brusquement sur la dernière syllabe ra ; les deux reprises du premier
vers se disent avec plus de douceur, ainsi que le troisième vers.
————