O klevet digant’hi petra a c’houlennec’h,
A raë d’in skouarn vouzar, ha pell oun bet e nec’h
Na zeurveché zenti ouz ho kourc’hemennou !
Prezeget am euz stard dre gaër, dre c’hourdrouzou,
Hag e kredañ, Aotrou, e vo ar vagerez
Doujuz kaër, ha zeñtuz, ken dous hag eunn oanez…
Mad, mad kaer, Gar-Orjal…! Hag ann amiegez…?
Nag a boan evit doñt a-benn euz a hou-nez !!!
Rag eur c’hreg gwiziek eo a hag zoujañs Doue,
Hag, o klevet o c’hoañt, gand ar spount e krene…
Ne oa ket heb abek, hen añzavit, Aotrou !
Ar pez a c’houlennit e-touez ann torfejou
A zo hañvet, me gred, enn holl al lezennou…
Peoc’h, Gar-Orjal ! Ne fell d’iñ klevet rebechou
Euz da berz, a-berz den… Va c’hoañt eo va lezenn…?
Dalc’h soñj a gement-se, diwar vremañ, va den…?
Troet eo ar c’hreg-se da zenti…?
N’oun doare !
N’euz fors ! ze zell ouz-iñ… Emaint ho diou aze…?
Ia, emaint o c’hortoz ma vo ho plijadur
Ho gervel da glevet, priñs, ho kemennadur…
Lar d’heze doñt amañ…!
(Kervoura a azez war eur gador. E keit-se Gar-Orjal a
ia er meaz hag a zistro rak-tal gand ar vagerez hag
ann amiegez.)
eunn tammik adré d’heze
Tostaït, magerez !
Klevet hoc’h euz, mechañs, ema ar Rouanez
