Eur zal, e palez ar Roue Arzul
(Pa zav ar goel, e weler, e kreiz ann teatr, Trifina
dam-zemplet war eur gador-vreac’h ; Arzul, diskabel
hag heb he gleze, daoulinet enn he c’hichen, hag
evel mantret gand ar glac’har.)
Nec’het oun, Trifina, nec’het braz, m’hel lar d’e-hoc’h,
Eunn nebeud amzer-zo, pa zellañ piz ouz-oc’h,
P’ho kwelañ ken dinerz, ken feaz, ken drouk-livet…
Doan am euz d’ho kwelout o koueza e kleñved…
Livirit diñ, mar piij, diñ ho kwella mignon,
Dre be stum e c’hellfemp laouennat ho kalon…
Mar be e va galloud, e vezo great ho c’hoant…!
Me a garje gwelet ho tremm diskuiz ha drant
Evel ma oa en deiz m’az omp bet dimezet
Ha ma ho kemeriz evit va gwir bried…
Ne guzit mann ouz-iñ, me ho ped, Trifina !
P’ho kwelañ er stad-se, ne rañ nernet krena…
Livirit d’iñ ho poan, ma klaskiñ hep dale
Medesined gwiziek d’hoc’h adlakat pare…!!!
Arzul, va fried ker, va mestr ha va Roue,
Perag diwar va fenn bout nec’het kement-se…?
Mar d’ouñ skuiz ha kastiz, dinerz ha drouk-livet,
Abenn tri miz, pe dost, e viñ c’hoaz pareet…
Abenn tri miz, pe dost, o Roue Breiz-Izel,
Trifina a vo mamm hag ho po eur bugel…!
Gwir eo…?
M’hel lavar d’e-hoc’h…!
Doue ra vo meulet !
