Me grèd é oemb cablus a faut hun tad quetan,
Anemisèd de Zoué ha sclavèd de Satan ;
N’hur boé quin de hortoz, arlerh ur marw cruel,
Meit en ihuern spontus, meit en tan éternel.
Me grèd en dès Jesus, eit paiein hun delé,
Distan colér é Dad ha digueor d’emb en né,
Anduret ar er groéz er marhue en eahussan
Ha scùillet ag é Hoaid en dapen dehuéhan.
Mæs revé mé ma den en dès Jesus marhuet,
Ha revé m’en dé Doué en dès bet distannet
Colér terribl é Dad ha douceit é justiç
Ha digueoret t’emb ol doreu er baraouis.
Marhuet e hoès enta, Jesus, eit me salvein,
N’en dès nameit oh-hui e hel èl-cé cârein ;
M’hou cârou, me Jesus, ô Doué a garanté,
M’hou cârou a galon ér bed-men hag én né.
