En avarice e zou ur garanté rai vras
Doh en eur, en argand, doh er madeu e bas ;
Un avar ne labour meit de dolpein madeu,
Ha ne chonj noz ha dé meit a gresquein é dreu.
Quêntoh aveit dispign ur blanc nag un dinér,
Un avar e chomou én dristan diovér ;
Liès en er gùélér, guet er madeu brassan,
Gronnet a billoteu, é tùein guet en nan.
Un avar ne chonj quet a salvein é inean ;
Staguet-é doh en doar, ne sel jamæs en nean :
En eur hag en argand e zou é lehuiné,
É galon zou guet-hai ha nepas guet é Zoué.
Guet eun a vihannat é dreu hag é drezor,
Doh er peur en dès nan é ma chairret é zor ;
Ag en dir calettan é ma groeit é galon,
Hag é zorn ne houi quet gobér en alézon.
Un avar e rapin a glei hag a zéheu,
Calz ne vern aveit-hou penaus tolpein madeu ;
Mar da treu en nessan ur huéh én é drezor,
Mont e hra d’en ihuern quêntoh eid ou daccor,
Doh en treu ag en doar distaguamb hur halon ;
Revé m’hun nès en tu groamb d’er peur alézon ;
Hag eit madeu distér en hur bou dispriset
Ni vou de virhuiquin én nean recompancet.
