Pajenn:Gwilhom - livr el labourer.djvu/26

17

KESTEL I.

Ha mar taulet tremen de hadein bét miz merh,
Ne cherchèt t’en han nameid kerh aveid kerh.

Ne chonjet ket neoah arlerh me hues hadet
N’en des nitra d’hober bet ke ne vou médet,
Avel ur gogusen, lies ag er hoedeu
É Huéler é sewel brindi a vandeneu,
É punein én amzer, émber en ur grial,
Ar ur park fresk hadet én un taul é téval :

O kerheg maleurus ! ô peur kaih labourer !
Ah ! ridet, ridet bean, ne golet ket amzer !
Mar doujet a fari, sawet hou pen d’el lué,
Hui e huélou nezen er hard ar lein er gué,
Rak jamez er brindi, get eun a vout tihet,
Ne goehant ar un dro ar er parkeu hadet :
Elsen én arméieu, a pe ver é brezel,
É laker a bep tu ha gard ha santinel.

Aveid harz en ined a goeh ar ou farkeu,
Lod a drez d’ur gerheg e sten ned ar vareu,
Ged ur vah én é zorn é kiz ur fuzulien,
Lod e lak ér parkeu, pé ar lein ur huéen
Ur spontail groeit a blouz goleit ged kouh dillad
Hag er brindi eunus ne fiant ket tostat.

Goudé herh p’en dei ér mèz er her, én hou parkeu,
Re zoujet ket palat don pé don en anteu,