Pajenn:Gwilhom - livr el labourer.djvu/56

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
47
KESTEL II.

Gouarnet eid en dé kaer, en dé a leuéné,
Mé tei doh diméein lod a hou pugalé.

En dé sen a vitin ne gleuer ér hanton
Meid teneu e kornal, meid tud iouank é son.
Er bautred, en dé se, en des ou lereu guen,
Ou boteu hag ou zok goleit t’ur velouzen,
Ou justen liw bouteil, ou lavreg kastorin,
Ou jilèt vihan guen groeit a Spagnolét fin.
Er merhed a vitin ne golant ket amzer ;
Kenteh el goleu dé, distroeit toh hé meluer,
Peb unan e laka hé dillad suliék,
Hé broh méher Elbeuf, hé houifeu dantelek,
Ha hé douanter stof glas, ha hé lereu ned guen
Ha boteu ler nehué klomet ged ur seien.
Mal é deja monèt, mez kent kuitat er ger,
Peb unan e daul hoah ur sel ar hé meluer.

De di er vearh iouank neoah, a hentadeu,
É her keti ketan doh son er benieu.
Er vearh iouank e ouil é vont a di hé zad,
Mez reit hi des hé gir ha rekis é kuitat.
Ol hé honsortezed hi skleij én ur sonein
Hag émber én ou mesk é arsaw a ouilein.
Mont e rant ar un dro d’er vourh d’en Overen
Hag er soner e boez bet arlerh er veren.