Sell, breur, setu aze eun tarzeller all, evel pa ne ve ket awoalc’h dija.
Julian a gav dezan marvad n’hen deuz nemet en em ziskuez en ti-ma evit gwelet liardou aour tonton Biel o koeza evel glao var bal e zorn.
Takebie, c’houi zo divergount, evelato : Julian a zo breur d’eoc’h, ha beteg gwelet, hen deuz gwir d’en em zerc’hel e diabarz an ti-ma, da neubeuta kement a n’euz forz pehini ac’hanoc’h ho taou.
Moris, na rit ket a van evit ho c’hlevet… Ma ne deuont ama nemet en avis krabanata peadra hon Tonton, ar buana ma c’hellint, n’ho deuz ket a leac’h d’en em fougeal, rag an oll a gavo divalo an doare-ze da ziskuez doujans ha karantez d’an hini hen deuz hor c’haret kement, p’edomp o sevel.
Double barriken, pebez prezeger a ra hema !
Re zivezad, Julian, kalz re zivezad e teues gant da brezegennou… Ma karjes, e vijes bet heritour var ar memez renk ganeomp-ni, mez lavar da vea culpa, rag morse ne peuz klasket an tu da rouza Tonton Biel, ha da fourra kaol dezan adreuz he c’hinou, evel ma ranker ober e kenver an dud immobil.
Hag e sonj deoc’h o pezo brassoc’h chans vad,
