Eun devez edo ho sellout ouz eur mecherour pehini a frote eur zal-studi great evit-han dindan ann amzer er meaz euz ann ti ; o welout e c’houeze ann den-ze ken a ziverre ann dour euz he dal, e lavaraz d’ezhan : « Torruz braz eo al labour-ze dioc’h ann doare ? » Me respont va Frins, eo stard da zigas tre. — Neuze ann Duk a c’houlennaz eul loïz-aour, hag oc’ he lakaat e dorn ar mecherour, enn eur ruzia gand ar blijadur e lavaraz d’ezhan : « Dallit, pa eo ken stard-se da zigas-tre ; chetu aze evit terri ho sec’hed ; C’houi evo d’am iec’hed. »
Enn he reoll-studi e oa eun dra ijinet kaer evid ober anezhan eur galoun-vad a zen. Ken alies gweach ma vije desket mad ar gentel, ha great al labour evel ma oa dleet, ar mestr a roe d’ezhan eur skridik, hag a c’halver garedon, e gallek : un bon. Bep miz e vije kountet ar garedonou, hag he dad koz Charles X ho faëe d’ezhan eur skoed pep hini. Ann arc’hant-se a vije lekeat enn eur c’houfrik a gostez, ha bep bloaz e vije prenet dillad gant-ho da wiska c’houec’h den koz ha c’houec’h krouadur euz a garter sant-Kloud. Da zerc’hent gouel sant-Herri e teuent da drugarekaat ar prins. Ann dra-ze a rea kemend a blijadur d’ezhan, ken na oa netra gwestloc’h d’he lakaat da studia. Pa vije gwelet eun tammik re avelek pe diakeduz, e vije lavaret d’ezhan : « Evesait, va frins, ho peorien her paeo. — Oh ! nann, eme-z-han kerkent, ne fell ket d’in kement-se. » Hag en em roe d’al labour gwaz eget biskoaz, evit gounit he c’haredonou.
He c’hoariou muia karet a oa, evel pa lavarfenn, ar c’hoariou-brezel. Ar vugale a studie war eun dro
