Bet eo ar c’henta meuz, bet eo ann eil, hirnez ar vugale a zo barr ; ann doujanz hep ken ho dalc’h e paouez. Er fin deut eo ann termen a-geid-se gortozet ; daoulagad ann holl a ia var arbenn ann offisour a daol, pehini a zigas enn eun disk arc’hant, ha goloet gand eul liennen wenn, ar pemzek tamm kouign, euz a bere unan, hag unan hep ken a hell rei eur gurunen. Ann Duk a Aumal, dre he wir a iaouanka, a zo karget da gas ann tammou tro ann daol ; hag hen ober a ra skanv hag iskuit, o kaout sonj da viret unan evit-han. Peb unan en em hast da glask ha da anaouet he chans, a bep tu e sav klemm ha safar, rak pevarzek Roue a geuzia d’ho c’hurunen gollet. Eur c’hrouadur hep ken a zo deuet ruz-glao, ha na lavar ger ; ne ket lavarout e ve nec’het na luiet gand ar garg a zo digouezet gant-han, mes ne fell ket d’ezhan diskar he geferourien dre eun tarz levenez ha na ve ket dereat. Koulskoude ar Roue nevez na hell ket choum pelloc’h dianavezet, hag ann Duk a Vourdel a zo embannet Roue, e kreiz ar straklerez daouarn ha iouc’hadennou ann holl. Neuze, var skouer ho Roue iaouank, ar vugale en em ro d’al levenez hep harz ebed ; ar Roue koz, ann Dukez a Verri a ra evel-d-ho, hag ann Delfinez, ar weach-se na glask ket derc’hel var-n-ezho. Eur rouanez a zo dija choazet, ann Itroun ann Dukez a Orleann eo ; hag al lein a denn d’he finvez e kreiz ar bommou c’hoarzin hag ar griaden-ma : ar Roue a ev, ar rouanez a ev ! laosket kant gweach gand ar vugale. Pa oa achuet ar pred, pa oa ann dud o vont da zevel diouc’h taol, Charles X a c’houlennaz eun tammik tao, ha beac’h awalc’h en devoa oc’h he gaout.
