|
Ar goler ma edont ouzomp a voa quer fuloret, ma vizent en tail d’non abima evel en ur reverdi. Tremenet e deveus hon ene dreist ar reverdi-se ; hoguen panevet ar sicour a Zoue, ha ni ho bize gallet en em denna emeas eus an dour eleac’h n’edoa dounder ebet ? Benniguet ha meulet ra vezo an Autrou Doue, pehini n’en deveus quet hon leset da breiz etre ho dent. Achapet ê hon ene eus ho las : evel ma achap ul labouç a las ar chasserien. Torret eo al las gant pehini e fallet hon attrap ; ha ni a so dilivret. Hoguen d’an Autrou Doue pehini en deveus hor sicouret, hac en deveus grêt an eê hac an douar, eo e tleomp hon dilivranç. Gloar d’an Tad, etc. |
homines in nos: fortè vivos deglutissent nos.
Cùm irasceretur furor eorum in nos : forsitan aqua absorbuisset nos. Torrentem pertransivit anima nostra : forsitan pertransisset anima nostra aquam intolerabilem. Benedictus Dominus : qui non dedit nos in captionem dentibus eorum. Anima nostra sicut passer erepta est : de laqueo venantium. Laqueus contritus est : et nos liberati sumus. Adjutorium nostrum in nomine Domini : qui fecit cœlum et terram. Gloria Patri, etc. |
|
AR re a laca ho fizianc en Autrou Doue, a vezo ferm evel menez Sion : nep a chom e Jerusalem, ne gouezo biquen dindan an effort eus he adversourien. Ar guear-se a so difennet gant ar meneziou pere a so en dro dezi : hac an Autrou Doue so en dro d’he bobl oc’h he gonservi bepret. |
QUi confidunt in Domimo, sicut mons Sion : non commovebitur in æternum qui habitat in Jerusalem. Montes in circuitu ejus, et Dominus in circuitu po- |
