Ha va ene her goar erfad.
Va esquern ne d’int quet cuzet
Ouzoc’h-hu p’hoc’h eus hi furmet ;
Quement ma’zoun a velit splam :
P’hoc’h eus ma grêt en cof va mam.
C’houi’m guelet pa oan imparfet ;
En ho levr eo an oll scrifet :
Bemdez forz-tud en em furmo,
Ha tout ez int scrifet eno.
Va Doue, me guef enoret
Guenec’h-hu hoc’h oll mignonet,
Oc’h ho renta quer puissant
Evit trec’hi ar re vechant.
Mui so anezo, m’ho c’honten,
Eguet na deus a c’hrouanen :
D’ho imita oun bet savet,
Hac oun gueneoc’h e[n] [1] em gafet.
Mar distrujit ar bec’herien,
Pere so deoc’h adversourien :
Va Doue, ma fellaït diouto,
Gant aon na berissen ganto.
En ho specet e leveront,
D’ar re just, p’ho c’honsideront :
Caër ho deus receo graç Doue,
Ni ho surpreno couscoude.
Va Doue, ne gassean-me quet
Nep ho cassea ive bepret ?
Gant an anvi e tisec’hen
O velet hoc’h adversourien.
Ur gassoni just ha parfet
Am boa outo, dre ho caret ;
O cassat ho viçou hepquen,
Hac ez oant d’in adversourien.
Va Doue, amprouit ac’hanon
Ha sontit gouelet va c’halon
M’ho supli, ma examinit,
|
sicut tenebræ ejus, ita et lumen ejus.
Quia tu possedisti renes meos : suscepisti me de utero matris meæ.
Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es : mirabilia opera tua et anima mea cognoscit nimis.
Non est occulutum os meum a te, quod fecisti in occulto : et substantia mea in inferioribus terræ.
Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in iibro tuo omnes scribentur : dies formabuntur, et nemo in eis.
Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus : nimis confortatus est principatus eorum,
Dinumerabo eos et super arenam multiplicabuntur : exurrexi, et adhùc sum tecum.
Si occideris, Deus, peccatores : viri san-
|
