| detur si calumnieris me, et opprimas me opus manuum tuarum, et consilium impiorum adjuves ? Nunquìd oculi carnei tibi sunt, aut sicut videt homo et tu videbis ? Nunquìd sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora, ut quæras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris ? Et scias quia nihil impium fecerim , cùm sit nemo qui de manu tuâ possit eruere. | ret hac afflijet evel ma’z oun, ha me un ouvraij eus ho taouarn, pa hoc’h eus ma c’hrouet ? Ha c’houi alle approu ar goall dessein eus ar re vechant em enep-me ? Ne de quet daoulagad quic ê hoc’h eus, va Doue, da sellet ouz an traou, evel ma sell an dud. Ho teisiou hac ho ploaziou ne d’int quet henvel ous re an dud, evit ma ho pe izom d’en em informi ha me so criminal, na da ober un enclasq piz eus va fec’het, nac evit gout erfat penaus n’em eus grêt fallagriez ebet, pa na deus den a guement a alle ma zenna eus adre ho taouarn. |
|
R/. Qui Lazarum ressuscitâsti à monumento fœtidum ; * Tu eis, Domine, dona requiem et lo[cum] [1] indulgentiæ. V/. Qui venturus es judicare vivos et mortuos et sæculum per ignem. * Tu eis, etc. |
R/. C’houi, va Salver, pehini hoc’h eus ressuscitet Lazar eus ar bez, hac hen o fleria ; * Plijet gueneoc’h rei repos ha leac’h a induljanç hac a bardon d’an anaon. V/. C’houi pehini a dle dont da varn ar re veo hac ar re varo, hac ar bed-ma dre an tân. * Pli-jet gueneoc’h, etc. |
|
Lectio. 3. Job. 10.
MAnus tuæ, Domine, fecerunt me, et plasmaverunt me totum in circuitu ; et sic repentè præcipitas me ; memento, quaeso, quòd sicut lutum fe- |
An trede Quentel. Eus a Job.
HO taouarn, va Doue, ê ho deveus ma grêt, ha furmet va c’horf gant he oll memprou : hac e false deoc’h evellen ma frecipita en abym quer buan ? Ho pezet memor, me ho ped, penaus hoc’h eus ma grêt evel ur pot-pri, ha penaus em rentot abarz |
- ↑ Lezet eo bet cum er-maez.
