|
Libera, Deus, Israël ex omnibus tribulationibus suis. Requiem, etc. Ant. Delicta juventutis meæ et ignorantias meas ne memineris, Domine. Ant. Credo videre. |
Plijet gueneoc’h, va Doue dilivra ho pobl diouz he oll afflictionou. Roït ar repos eternel, etc. Ant. N’ho pezet quet a vemor, va Doue, eus a bec’hejou va iaouanctis, nac eus ar fautou am eus grêt dre ignoranç. Ant. Me gred am bezo an eur. |
|
DOminus illuminatio mea et salus mea : quem timebo ? Duininus protector vitæ meæ : à quo trepidabo ? Dùm appropiant super me nocentes : ut edant carnes meas. Qui tribulant me inimici mei: ipsi infirmati sunt et ceciderunt. Si consistant adversùm me castra : non timebit cor meum. Si exurgat adversùm me prælium : in hoc ego sperabo. Unam petii à Domino, hanc requiram : ut ïnhabitem in domo Domini |
AN Autrou Doue eo va sclerijen ha va silvidiguez : rac piou’ta em bezo-me aon ? An Autrou Doue eo ar protectour eus va buez, rac petra e crenin-me ? Tostaat a ra ouzin ar re so noasus, da lavaret, eo an ærevent, evit sailla varnon d’am devori. Mæs an adversourien gruel-ze d’in, pere ne baou[e]zont [1] oc’h va fersecuti, a so sempleet ha couezet dinda[noun] [2], evel ma ê deut Doue d’am sicour. Pa ve campet armeou anezo en dro d’in, ne spounto quet va c’halon. Hac e savent oll em enep da ober ar bresel d’in, ec’h esperin beza treac’h dezo (gant sicour Doue). N’em eus nemet un dra da c’houlen ouz an Autrou Doue, ha na baouesin oc’h he c’houlen ; da c’houzout eo, ma chomin en he di, me lavar en he c’hraç, epad va buez. |
