| mine : Domine, exaudi vocem meam. * Nec, etc. . | Doue : plijet gueneoc’h exauci va feden ; rac souden n’em guelo den var an douar. |
|
Lectio 5. Job. 14.
HOmo natus ex muliere, brevi vivens tempore, repletur multis miseriis. Qui quasi flos egreditur et conteritur, et fugit velut umbra, et nunquam in eodem statu permanet. Et dignum ducis super hujuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in judicium ? Quis potest facere mundum de immundo conceptum semine ? Nonne tu qui solus es ? Breves dies hominis sunt, numerus mensium ejus apud te est. Constituisti terminos ejus qui præteriri non poterunt. Recede ergo paululùm ab eo, ut quiescat, donec optata veniat, sicut mercenarii, dies ejus. |
Ar bempet Quentel. Eus a Job.
AN den ganet eus ar vaoues, en nebeut amser en deveus da veva, so carguet a viseriou hac a boaniou. Sortial a ra a gof he vam evel ur boquet tener, pehini ne ve quet savet ha digoret mad, na ve foulet dindan an treid (er bez) : tec’het a ra he vuez evel ur squeud, ha james ne chom en ur memes stad. Ha c’hoaz e prijit, va Doue, digueri so-quen ho taoulagad da sellet ouz un dra quen dister evel ma’z eo an den, hac ober dezan antren gueneoc’h en ho parnediguez. Piou a ell renta pur an nini so concevet eus a un dra louz hac impur, nemet c’houi hoc’h-unan er graë ? Ber eo deiziou an den ; an niver eus he visiou a so etre ho taouarn ; merquet hoc’h eus an termen eus he vuez, ha ne ouffe quet mont pelloc’h. List hen un nebeut eta, va Doue, da reposi en he boan, quen a vezo deut ar fin eus he vuez pehini a zesir gant ar memes hast ma c’hortos ul labourer ar fin eus ho zervez. |
|
R/. Heu mihi ! Domine quia peccavi nimis in vitâ meâ. |
R/. Siouas d’in, va Doue ! pec’hi am eus grêt estrainj em buez. Petra vezo a rin-me, miserabl |
Pajenn:Heuriou brezonnec ha latin.djvu/602
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
582
Ofiç an Anaon.
