|
Non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam a concilio multo. Tu autem, Domine, ne longè facias miserationes tuas à me : misericordia tua et veritas tua semper susceperunt me. Quoniam circumdederunt me mala quorum non est numerus : comprehenderunt me iniquitates meæ, et non potui ut viderem. Multiplicatæ sunt super capillos capitis mei : et cor meum dereliquit me. Complaceat tibi, Domine, ut eruas me : Domine, ad adjuvandum me respice. Confundantur et revereantur simul qui quærunt animam meam : ut auferant eam. Convertantur retrorsùm et revereantur : qui volunt mihi mala. Ferant confestìm confusionem suam |
he anonç, va Doue, c’houi her goar.
N’em eus quet cuzet em c’halon ho faveriou, n’am eus hi discleriet ; publiet em eus peguer fidel oc’h da sauvetei nep a laca he fizianç enoc’h. Roet em eus da anaout da gals a dud an effejou eus ho trugarez hac ar virionez eus ho comsou. Na bellaït james eta, va Doue, ho trugarez diouzin, pa hoc’h eus bet ato ar vadelez hac ar fidelite d’am c’hemeret dindan ho protection. Rac en em gafet oun en creis un infinite a viseriou hac a boaniou ; va c’honsianc a rebeich d’in quement a bec’hejou, na allan quet so-quen souten ar guel anezo nac ho anaout oll. Liessoc’h a bec’het am eus gret siouaz ! eguet na deus a vleven var va fenn ; ha va c’halon a fazi d’in gant ar regret o sonjal enno. Plijet gueneoc’h, va Aotrou, va dilivra eus a boan : va Doue, distroit ouzin d’am sicour. Ra vezo goloet a vez ha leun a spont er memes amser ar re pere a glasque va ene da ober d’in he c’holl. Ra vezo contraign quement a fel dezo noasout d’in, da dec’het var h[o] [1] c’his diouzin gant cals a gonfusion. Ra gouezo prontamant ar vez |
- ↑ Moullet : hoc’h.
