|
Hoguen c’houi, va Doue, ho pêt truez ouzin, ha plijet gueneoc’h ma ressuscita ha lacât en stad da veza trec’h d’am adversourien. Ar pez a ra d’in anaout ar volontez vad hoc’h eus evidon, eo na bermetot quet en deffe va adversour ar joa d’am guelet rentet maleürus. Rac evel ne d’oun coupabl a grim ebet, c’houi hoc’h eus ma c’hemeret dindan ho protection hac hoc’h eus fidelamant ma c’honfirmet en ho presanç evit un eternite. Ra vezo benniguet ha glorifiet an Autrou, Doue a Israël hep fin da james : evellen bezet grêt, evellen bezet grêt. Antif. Autrou Doue, rentit salo va ene, abalamour em eus pec’het en hoc’h enep. Antif. Ur sec’het bras. |
plantationem.
Tu autem, Domine, miserere meî, et ressuscita me : et retribuam eis. In hoc cognovi, quoniam voluisti me : quoniam non gaudebit inimicus meus super me. Me autem propter innocentiam suscepisti : et confirmâsti me in conspectu tuo in æternum. Benedictus Dominus Deus Israël, à sæculo et usquè in sæculum : fiat, fiat. Ant. Sana, Domine, animam meam, quia peccavi tibi. Ant. Sitivit. |
|
EVel ma tesir ar c’haro ar feunteuniou dour da derri he sec’het, evelse e tesir va ene erruout gueneoc’h-hu, va Doue. Ia, ur sec’het bras e deveus va ene da gaout ar jouissanç ac’hanoc’h, va Doue, c’houi pehini eo va nerz ba va buez : p’eur eta ec’h erruin-me hac ec’h apparissin-me dirac ho pisaij-hu, va Doue ? Noz-deiz e servij va daëlou da vouet, pa glevan bemdez |
QUemadmodùm desiderat cervus ad fontes aquarum : ita desiderat anima mea ad te, Deus. Sitivit anima mea ad Deum fortem, vivum : quando veniam et apparebo ante faciem Dei ? Fuerunt mihi lacrymæ meæ panes |
