| die ac nocte : dùm dicitur mihi quotidiè : Ubi est Deus tuus ?
Haec recordatus sum, et effudi in me animam meam : quoniam transibo in locum tabernaculi admirabilis usquè ad domum Dei. In voce exultationis et confessionis : sonus epulantis. Quarè tristis es, anima mea : et quarè conturbas me ? Spera in Deo, quoniam adhùc confitebor illi : salutare vultûs mei, et Deus meus. Ad meipsum anima mea conturbata est : propterea memor ero tuî de terra Jordanis, et Hermoniim, à monte modico. Abyssus abyssum invocat : in voce cataractarum tuarum. Omnia excelsa tua et fluctus tui : super me transierunt. Indie mandavit Dominus misericor- |
lavaret d’in em interieur : pe-leac’h ema ho Toue-hu ?
O caout memor eus an traou-ma em eus squillet enon ma-unan va ene gant ar joa, o consideri penaus e tremenin ur veich d’ar plaç eürus eus an tabernacl admirabl, eleac’h ma ra Doue he zemeuranç Eno e canin meuleudi da Zoue gant ur rejouissanç ar vrassa, evel en ur banquet caer. Perac e teuez-te’ta, va ene, d’en em abandoni d’an dristidiguez ; ha petra ê dide va zroubli-me evel ma rez ? Esper en Doue, rac c’hoaz em bezo [a]n [1] eur d’he veuli, en pehini eo va silvidiguez, va sclerijen ha va Doue. Ma ene so bet troublet enon-va-unan ; hac evit be apæsi em bezo memor ac’hanoc’h, va Doue, hac eus ho trugarez en quement leac’h m’en em guifin. An eil abim a zeu d’am zenna en eguile dre an dentationou hac an afflictionou a bermetit da goueza varnon evel un diluij. An oll tempestou eus ho coler a so tremenet var va c’hein evel gouagou armor. En deiz eus ar brosperite en deveus va Autrou exercet he drugarez em andret ; hac en nôz eus an adversite e fell dezan ivez e canen meuleudi dezan. En gouelet va c’halon e pedin |
- ↑ Moullet : en.
