ma’ta ar soulajamant hac ar gonsolation a c’hortoen-me diouz va zud ha va mignonet ? Na piou a gonsider ar batiantet a rencan me da guemeret er pez a souffran ? | tientiam meam quis considerat ? |
R/. Evel ma pec’han bemdez ha ne ran quet a binijen, ez oun troublet oll gant aon rac ar maro, * Hac evel na deus dilivranç ebet eus an ifern adal ma vezer eat dî, me ho ped, va Doue, da gaout truez ouzin ha d’am sauvetei. V/. Abalamour d’hoc’h hano, va Doue, plijet gueneoc’h ma sauvetei, ha ma dilivra dre hoc’h oll-gallout. * Hac evel, etc. |
R/. Peccantem me quotidiè, et non me pœnitentem timor mortis conturbat me. * Quia in inferno nulla est redemptio, miserere meî, Deus, et salva me. V/. Deus, in nomine tuo salvum me fac, et in virtute tuâ libera me. * Quia, etc. |
An eizvet Quentel. Eus a Job.
O Veza consumet hac uset va c’hic, ne deus chomet nemet ar c’hroc’hen vardro va esquern ; ha ne rest nemet va diveus endro d’an dent. Ho pezet truez ouzin, ho pezet truez ouzin, c’houi da viana va mignonet ; abalamour ma en deveus touchet dourn Doue ouzin (dre ar poaniou bras pere a ro d’in da souffr). Perac e teut-hu d’am persecuti-me ous ma afflija evel ma ra Doue, hac e teud d’en em rassasia eus va c’hic (oc’h ma dispen dre ho tiscoursou picant ha dipitus) ? Piou a accordo din-me ar faver da scrifa va c’homsou ? Piou a roï d’in-me |
Lectio 8. Job. 19.
PElli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodò labia circa dentes meos. Miseremini meî, miseremini meî, saltèm vos amici mei : quia manus Domini tetigit me. Quarè persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini ? Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei ? Quia mihi det ut exaren- |
Pajenn:Heuriou brezonnec ha latin.djvu/613
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
593
Ofiç an Anaon.