|
Non aspiciam hominem ultrà : et habitatorem quietis. |
Ne velin den mui var an douar, na n’em bezo mui antretien ebet gant an nep a chom er bed-ma en repos. |
|
Generatio mea ablata est, et convoluta est à me ; quasi tabernaculum pastorum. |
Lamet ê digueneen an amser eus va demeuranç er bed-ma : pleguet ê va buez evel ma plegue ur pastor he bavillon da vont da ur plaç all. |
|
Præcisa est velut à texente vita mea : dùm adhùc ordirer, succidit me, de manè usquè ad vesperam finies me. |
Trouc’het eo an neuden eus va buez, evel ma trouc’h ur guiader al lian eus he ster : ne rean casi nemet commanç ar viaden anezi, pa e deut Doue d’he zrouc’ha ; couls ê gueneen lavaret ne de padet nemet adalec ar mintin bete’r pardaez. |
|
Sperabam usquè ad manè : quasi leo sic contrivit omnia ossa mea. |
Diouz an nôz n’em boa esper nemet da velet ar mintin, quement a rea va c’hlevet oc’h ma consumi, hac o tevori va esquern evel ul leon. |
|
De manè usquè ad vesperam finies me : sicut pullus hirundinis sic clamabo ; meditabor ut columba. |
Deut ar mintin, e lavaren : va Doue, abars an nôs ho pezo lequet fin em buez ; crial a rean ousoc’h, evel ma cri ar goenniliet munut ouz ho mam, hac e c’huanaden evel ur goulm. |
|
Attenuati sunt oculi mei ; suspicientes in excelsum. |
Ma daoulagat a so tenereet ha squizet oc’h ho sevel etre-se an eê. |
|
Domine, vim potior, responde pro me : quid dicam, aut quid respondebit mihi, cùm ipse fecerit ? R[e]cogitabo [1] tibi|
|
Ma Doue, ne allan mui gant va foan, me ho ped d’am souten ha da respont evidon ; hoguen petr’am eus-me da lavaret, n[a] [2] petra en deveus Doue da respont d’in-me, pa’z eo he-unan en deveus roet d’in an |
Pajenn:Heuriou brezonnec ha latin.djvu/620
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
600
Ofiç an Anaon.
