Quement hini a vev ive, |
vet ; et omnis qui vivi[t] [1] et credit in me, non morietur in æternum. |
Hon Tad, pehini so en eê, etc. V/. Ha na bermetit quet e couezemp en tentation. R/. Mæs hon dilivrit a zroug. |
Pater noster, etc. V/. Et ne nos inducas in tentationem. R/. Sed libera nos à malo. |
O va Doue, ouzoc’h e crian V/. Diouz porz an ifern. R/. Plijet gueneoc’h, va Doue, dilivra eneou ar re so eat da anaon. V/. Grit ma reposint en peoc’h. R/. Evelse bezet grêt. V/. Autrou Doue, exaucit va oræson. R/. Ha grit ma erruo ar c’hri eus va feden betec enoc’h. |
De profundis clamavi ad te, etc. V/. A portâ inferi. R/. Erue, Domine, animas eorum. V/. Requiescant in pace. R/. Amen. V/. Domine, exaudi orationem meam, R/. Et clamor meus ad te veniat. |
Ar memes Oræsonou pere so diaraoc en fin Gousperou an Anaon, a leverrot ama ive en fin Laudes.
Pa zeer da guerc’hat ur c’horf da enterri, e vez lavaret en ti an De profundis, hac a hed an hent ar Miserere meî, gant an Antifonen Exultabunt Domino ossa humiliata ; ha pa antre ar c’horf en ilis e vez lavaret ar Verset-mâ.
V/. Deut, sænt Doue, da sicour an decedet-ma ; deut, elez an Autrou, da rancontr an ene eus ar c’horf-ma, * Quemerit-hi, hac offrit-hi eo presanç ar vajeste a Zoue. |
V/. Subvenite, sancti Dei; occurrite, Angeli Domini ; * Suscipientes animam ejus, * Offerentes eam in conspectu Altissimi. |
- ↑ Moullet : vivis.