Pajenn:Heuriou brezonnec ha latin.djvu/637

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
617
Ar seiz Salm a Binijen.

Deffot prest clasq ar remejou
Eus ar binijen outo.
Miserabl oun en em rentet,
Croummet oun ouz an douar
Hed an deiz em gueler mantret,
Quen trist oun gant va glac’har ;
Leun oun a illusionou,
Eus va c’hig ema bepret
Ar goall inclinationou
Oc’h egal ouz va speret.
Quen terrubl oun humiliet
Hac afflijet em c’halon,
M’em eus difronquet ha criet
Evel ma raë ul leon :
C’houi er goar, ô va Redamtor,
C’houi voel an oll desirou
A dremen em interior ;
C’houi gleo va huanadou.
Troublet oll ê va c’honsianç,
Ha va nerz am eus collet ;
Quement e vouelan d’am offanç
Ma têvala va guelet,
Hac ouspen oun abandonet
(Ar pez so poaniussoc’h d’in)
Gant va zud ha va mignonet
Pere a rebarb ouzin.
Nep a voa em c’hêver ivez
A so diouzin pelleet,
Ha nep a glasque va buez
A so ouzin didosteet,
Da c’housout ê [an] [1] ærouant
O clasq buez va ene,
A ra un effort violant
D’he diframma diguene.
Allas ! va oll adversourien,
Quic, ha bed, hac ærevent,
Ne glascont nemet ar voyen
Da noasout d’in a bep hent,

ces meæ : à facie insipientiæ meæ.

Miser factus sum et curvatus sum usquè in finem : totâ die contristatus ingrediebar.

Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus : et non est sanitas in carne meâ.

Afflictus sum et humiliatus sum nimis : rugiebam à gemitu cordis mei.

Domine, antè te omne desiderium meum : et gemitus meus à te non est absconditus.

Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea : et lumen oculorum meorum et ipsum non est mecum.

Amici mei et proximi mei : adversùm me appropinquaverunt et steterunt.

Et qui juxtà me erant, de longè steterunt : et vim faciebant : qui quærebant animam meam.

Et qui inquirebant mala mihi : lo-

  1. Moullet : van.