|
O Va Doue, pehini a vez courroucet dre ar pec’het, ha calmet dre ar binijen, recevit dre ho madelez pedennou ho pobl, a zeu d’en em suplia ouzoc’h, ha distroït divarnomp ar goaligner eus ho coler, pere hon eus meritet dre hor pec’hejou. |
DEus, qui culpâ offenderis, pœnitentiâ placaris : preces populi tui su[p]plicantis [1] propitius respice, et flagella tuæ iracundiæ quæ pro peccatis meremur, averte. |
|
O Va Doue oll-galloudec hac eternel, ho pêt truez ouz ho servijer hon tad santel ar Pab, hac hervez ho madelez cunduit-en en hent eus ar silvidiguez eternel, evit dre ho craç na zeziro nemet ar pez a blij deoc’h ha ma en accomplisso gant an oll gouraij ha fidelite a so necesser. |
OMnipotens, sempiterne, Deus miserere famulo tuo Pontifici nostro (N) et dirige eum secundùm tuam clementiam in viam salutis æternæ ; ut, te donante, tibi placita cupiat, et totâ virtute perficiat. |
|
O Va Doue oll-galloudec, dre an drugarez pehini en deveus ho servijer Roue (N) quemeret ar c’houarnamant eus ar rouantelez-ma, ni ho ped da ober deza crisqui en peb seurt vertuziou, evit d’ar fin o veza ornet ganto evel ma tere outan, ma en em ziouallo diouz ar viçou evel diouz quement a vonstrou, ma trec’ho he adversourien, ma vezo agreabl deoc’h ha ma erruo erfin guenec’h-hu, c’houi pehini eo an hent, ar virionez hac ar vuez. |
QUæsumus, omnipotens Deus, ut famulus tuus Rex noster (N) qui tuâ miseratione suscepit regni gubernacula, virtutum etiam omnium percipiat incrementa, quibus decenter ornatus, vitiorum monstra devitare, hostes superare, et ad te, qui via, veritas et vita es, gratiosus valeat pervenire. |
|
O Va Doue, digant pehini e teu an desirou santel, ar gusuliou mad hac an actionou just, |
DEus, à quo sancta desideria, recta consilia et justa |
- ↑ Moullet : supli-.
