Eus ar vertuziou christen ar re principala, pere a ve ur merit bras o c’hana pe o recita bemdez gant devotion var al labour ; evit en em antreteni gant Doue : beza ec’h allet ivez ho lavaret en ilis o c’hortos an Oferen da gommanç, var ear gallec : Renonçant à mes sens, suprême vérité.
O Renonç d’am squiant, guirionez souveren,
Me soumet va ræson d’hoc’h autorite epquen,
Hac a gred fermamant, hep jamæs dont da zoueti,
Quement mad a propos hoc’h Ilis d’in da gridi.
O caout ur guir fizianç var ur feiz gre fontet,
M’esper oll digueneoc’h evit an eûrusdet;
Pa’z oc’h oll-galloudec hac hon tad trugarezus,
Ec’h esperan en hoc’h, va Doue, dre ho Map Jesus.
Va Doue, dreist an oll dîn da veza caret,
A so quer liberal ha quer mad em andret,
M’ho car hac a zesir gallout ho caret quement
Evel m’ho car ivez an Ælez hac an oil sænt.
Prosternet, va Doue, dirazoc’h a speret,
O touja ho crandeur, m’hoc’h ador gant respet :
Deoc’h en em soumetan gant guir humilite,
O c’hout ne d’oun netra en presanç ho majeste.
Ur sourci bras hoc’h eus, va Doue, ac’hanon :
Me ho trugareca eus a greis va c’halon :
Ra vezo da jamæs gant ar sænt hac an Ælez
Meuleudi deoc’h rentet evit oc’h oll madelez.
Un horror bras am eus ous va oll bec’hejou,
Dre ma tisplijout deoc’h, va Doue, va Autrou ;
Hac am eus em ene queuz d’ho peza offancet ;
