ho pezo eus e phouvoar un ide da behini ne aller ajouti netra.
Merc’h pur ha didaich eus an Tad celestiel ha parfætoc’h hi he-unan, dirac e zaoulagad, eguet n’en deo an oll grouadurien parfæta oll assembles, petra ne all qet var e galon ?
Roet en deus dezi, en êe, eur gallout ingal d’an abondanç a c’hraçou a bere en devoa he ornet gueich-all var an douar.
Qer guir vam Doue en em c’hreat den, evel ma zeo hor mamou, ar groagues pere ho deus hor laqeat er bed, ha ne vezo-hi qet chelaouet gant he mab ?
Gallout a ra, dre he phedennou, qement a ell he mab dreizan e-unan. Chetu eno santimant an tadou santel.
Doueti hac-hi he defe pouvoar aoualc’h dirac Doue evit obten deomp ar graçou necesser, a so doueti hac ar mab a henor e vam.
Salomon a lavare da Vethsabee e zoa just[1] he chelaou favorablamant, abalamour ma oa e vam.
Pa bed Mari evidomp, hac hi a ell receo eur respont-all dirac tribunal Jesus, he mab, e pelec’h e deus droajou mill gueich santelloc’h ha crevoc’h ?
Pa c’houlennomp, dre intercession ar sænt,
(a) 3 Reg. 2. 20.
- ↑ 3 Reg. 2. 20.
