ganeoc’h. Laqit ho-re da veza gantan, ha n’er c’havot jamæs guelloc’h eguet er solitud.
E peoc’h, pell dioc’h an dud, eo e tizoloot ho santimanchou dezan cals liproc’h hac e c’halloc’h lavaret dezan cals æssoc’h ho sonjezonou, ho tezirou gant an oll liberte eus eur fizianç bepret leun a respet.
Er solitud eo e lacayo da c’henel en ho speret ar songezonou pere a zouçayo ho poaniou, pere a galmo oc’h encrez, pere a sclerrayo ho speret ha pere a zisquezo deoc’h an bent sur d’en em gundui e pep tra gant furnez.
Er solitud erfin e royo Doue da entent d’ho calon eur vouez secret, eul langach divin pehini nen deo ententet nemet gant e vignonet, ha pehini a imprim en un ene vertuziou a bere an anoudeguez a so un effet pur eus e garantez.
CHABIST VIII.
Choas a eur stad a vues.
Mari pehini ne devoa clasqet, ne devoa caret nemet Doue a zalec he oad an tenerra, e devoa meritet oll benedictionou Doue, pehini a brepare dezi eur stad evel ma renqet evit ma vige accomplisset varnezi e zessinou.
Evit beza eürus en eur stad a vuez, eo ret un assamblach a draou hac a circonstançou
