net, un dra vad é neoah m’a ra gùéhavé seblant a bellat dohoh, eit ma compreneoh péh quer bras vehai hou malheur a p’er holleoh tout-ra-fæt.
A pe accord é faveurieu d’un inean, ean er groa eit hé souténein én hé foénieu. A pe bermet goudé ma couéh ér séhour, én affliction, ean er groa eit ne guemérou quet orgueil ag er vadeleah en dès aveit hi.
Ol é amiet, pé ahoël casic tout, a zou bet guéh ér joé, guéh én dristedigueah, én devotion hac én dioustemant, ér peah hac én tantation.
A pe rai Jesus seblant ag ou abandonnein dehai ou hunan hac a bellat doh t’ai, ind a santai nezé péh quer goann ouent ; mæs ne gollent quet courage, rac ma ouyent penaus, deustou ne santér quet perpet é brésance, ne ver quet bihannoh assuret ag é secour.
Ind a ouyai é hanaüe Doué é raug en drougueu a anduramb, hac en dès preparet temb er moyandeu de dennein pourfit a nehai.
A p’hou souténai é hræce dré hé doustér hac hé honsolationeu, hui a guêrhai guet pligeadur ha guet æzemant ; mæs ne chonger quet é ma nezé-é e hoès avancet muihan.
Hui e hoès avancet calz mui ér vertu, a p’en doh bet approuvet dré er séhour,
