Pajenn:Imitation er Uirhiés Glorius Vari.djvu/157

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
151
ER UIRHIÉS VARI.

ha ma hoès anduret guet patiantæt, humilité hac aboeissance, er stad a abandon é péhani é rai Doué seblant a hou lausquein.

Er stad-cé a zou trist, guir-é, rac ma tougér perpet ne vehai eit hun punissein, quêntoh eit aveit hun approuvein, en hun lausquehai Doué én ou.

Neoah, inean crechén, a p’hum gavet èr stad-cé, é léh col courage, espéret perpet é uélehet imbèr en hani a zou câret guet hou calon ; en er gùélehet guet er memb caranté èl quênt, hac, èl Mari, ne vehet quet approuvet aveit hir amzér.

Héliet nezé er presse a laquas er vam divin-zé de gavouit hé mab. Clasquet-ean èl d’hi guet un desir santel hac un hirreah bras d’er havouit.

Mæs ne vurmuret quet : Jesus ne zeli nitra deoh ; pé mar hum glemmet, hum glemmet èl Mari, dré garanté.

Me mab, a lar hi dehou, perac e hoès hui hum gonduyet èl-cé én hun hevér ? Affliget bras ouemb en dout hou collet.

Laret dehou ehué : ô me Jesus ! perac e hoès-hui approuvet me halon én ur fæçon quer callet ? Hui a ouï péguement é souffran doh hum uélet pêl dohoh.

A rac me mès manquet deoh a fidélité én un dra-benac é e hoès èl-cé pelleit dohon ?