UIRHIÉS, péhani, dré hou toustér, a zou drès ol en dut, er Sænt hac en Ælet, hui a zisq deign, dré hou comportemant é quevér quement a dut ingrat de béré é anseignai Jesus é zoctrine santel, hac aveit péré é rai er brassan miracleu, penaus é telian andur défauteu me nessan.
Car mar rai en dut mara uéh de Jesus mêlationeu ha bénédictioneu, pet gùéh ne oai ean bet conterollet dré z’ai ?
En ivi ne glasquai meit sehuel énep dehou anemiset péré a zécriai é zoctrine ; péré a larai é oai faus é viracleu, ha péré ne gonzent a nehou ean-memb meit eit gobér er hassat.
Pet gùéh n’en doh-hui bet test a guement-cé ? Hac, èl hou mab divin, n’hou poai neoah aveit é anemiset meit santimanteu ha chongeu a beah. Hui hou poai caz doh er péhet, mæs hui a gârai perpet er péhour.
Touchet hemb quin dré en offance a rènt de Zoué, ne chongéoh quet a hum
