Pajenn:Imitation er Uirhiés Glorius Vari.djvu/269

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
263
ER UIRHIÉS VARI.

Hé haranté aveit Doué a gresquai é peb momant, hac hum gavas quer parfæt én ær a hé marhue ; ma varhuas quéntoh dré en nerh a hé haranté eit dré glinhuet.

Queméret scùir ar er Uiriés-cé, én ur gonsacrein de Zoué ur vuhé n’en dès chet reit teoh eit bout pinhuic ar en doar, eit bout inouret, estimet, mêlet ; mæs eit er chervigein ha gouni, doh er chervige, ur recompanse éternel.

Nac hou pehai-hui ol er madeu ag er bed-men, nac é commandeoh-hui ar ol en dut ag en doar, én ær ag er marhue petra a chommou guenoh ? Forcet vehet de gùittat tout, ha tout hou quitteï.

Ne chom, én ær ag er marhue, quin mad meit en hani a rér aveit Doué durand er vuhé.

Deit de vout aviset ar goust quement a grechénion péré ne chongeant ér marhue meit én achimant ag er vuhé, ha péré a varhue guet er chagrin horrible n’en dout reit meit un dé benac, marcé memb meit un æriad benac d’en affær vras ag ou salvedigueah, aveit péhani n’en dé quet rai labourat durand ol er vuhé.

N’en dès chet a fin d’en nombre ag er-ré diavis. El lod muihan ag en dut a zou haval doh unan ne chongehai a breparein er péh a zou necessær aveit ur voyage,