Penaus é éellou er hroaidur-cé de béhani é han de zonnet de vout mam prenein er bed ? Penaus é saüou ean é ranteleah ? En Æl n’hi hleu quet é houlen nitra ag en dra-zé.
Ne gavér quet guet-hi ag er goulenneu hac ag er guriositéeu-zé péré a zou er merche ag un inean goann. Hi a soupla quêntoh hé speret édan er fé.
El d’hi, hum humiliet, ô m’inean ! é souplein hou ræson de uirionéeu n’éellet quet comprenein.
Ne glasquet quet comprenein er mystérieu a ra deoh er fé de gredein. A p’ou hompreneoh, ne vehent quet mui mystérieu. Assès é aveit oh gout é mant véritable.
Ha n’éellet én effet manquein a gredein é mant véritable, mar considéret er fé guet ol er mercheu péré en dès laqueit er bed antiér d’é receu.
Er mystérieu-zé n’éellant bout comprenet, m’en agré ; mæs er fé e collehai hé mérit a pe éellehai ræson mab-dén ou expliquein. Eurus er-ré n’ou deschet gùelet hac en dès credet.
En héaul, el loër, er stiret, ha bet er hoquet distéran, tout a zou mystér aveit oh ér bed. Er mystérieu naturel, n’ou homprenet quet, ha hui e vèn comprenein mystérieu en Eutru Doué !
Vennein a rér guélet én ur fæçon splan
