ha cleuet, eit trugairécat Doué ma ne hoès laret meit er péh a zelioh laret, pé eit hum gorrigein ag er fauteu e hoès commettet.
Hui hum accustumou èl-cé de vout aviset hac arrestet én hou conzeu, èl me mès quement recommandet dré er vistre ag er vuhé spirituel, hac a sellant guet ræson èl ur poént bras a barfection.
N ami fidel a zou un tresor pinhuic, a lar er Scritur. Grateit-é d’er-ré a zouge Doué en er haveint.
Doué a ras deoh er havouit, ô Mari ! en tresor précius-cé é Elisabeth, hac a ras ehué dehi er memb avantage doh hou rein dehi eit amiés.
Hui a offre demb hou tiüe er scùir ag er garanté parfætan, ag ur garanté santel, ha purifiet a ol er péh a éel corromplein er harantéieu ag er bed-men.
Er memb santimanteu, mæs santimanteu a religion, hou joéntai unan doh en aral. Er græce hac er vertu, chetui er péh a estimoh é Elisabeth, ha quement-cé oai ehué er péh a estimai énoh.
