Lan a droaz kein ker buan, hag, en eur vont varzu ti an Itroun Le Guen, e lavare out-han he-unan :
— Mad, mar deuz tud fall er vro, euz ive tud vad !
Ar paour keaz Lan ne gouie ket en doa guerzet he genvroiz.
An Itroun Le Guen a zavaz raktal d’ar zolier, a zigoraz ar pres var an Aoutrou Branellec hag a roaz d’ezhan al lizer.
A veac’h en doa an Aoutrou Branellec digoret he lizer, m’oue klevet dor an ti o tigeri ken na strake, ha bouteier ar zoudarded o toumpal var mein-glaz al leur zi. Kenta a rejont oue prenna an or var ho lerc’h, ha gervel mestrez an ti a gouient da anaout mad, rak pell a ioa e taolent evez out-hi abalamour m’oa bet diskuillet d’ezho evel kuzerez beleien ha noblanz dizent ouc’h lezennou ar Republik.
An Itroun Le Guen, o klevet an trouz, a ziskennaz d’an traon. O komz out-hi, ar c’habiten a lavaraz :
— Te, sitoianez, eo intanvez ar Guen, bet alvokad e Lesneven ?
— Ia, me eo Anna Roussel, intanvez an Aoutrou Le Guen de Kerneizon.
— Les da noblanz a gostez, hag ive da Aoutrou, breman n’euz nemed sitoianed.
— Me a zo bet desket d’ign komz er c’hiz-se.
— Mad, me a ia da zeski d’id traou-all. Aman, enn da di, e kuzez eur belek ?
— Me, Aoutrou, eme an intanvez, glac’haret ha nec’het enn he c’haloun, hep hen diskouez evelato.
— Ia, te ; ha zoken me a lavaro he hano d’id, mar kerez.
— Mar gouzoc’h kement-all a draou, perak dont d’ho goulen diganen-me ?
— Pebez maouez divergount ! Lavar d’eomp raktal e peleac’h ec’h euz kuzet da velek.
— Pa ouzoc’h zoken he hano, e tleit gouzout ive mechanz e pe gorn euz an ti eman.
— Ah! ne fell ket d’id, pez louz, hen ziguzet d’eomp ! Bez dinec’h, ni her c’havo, ha d’id-te e vezo goasoc’h.
An Itroun Le Guen n’oa ket dinec’h, evit guir ; evelato n’oa ket re nec’het ken nebeut ; meur a veach oa bet a-ziaraok, enn he zi, furch ha klask da veleien, ha bep tro e doa gellet tenna he spillen euz ar c’hoari. Enn dro-man e kave d’ezhi e deviche gellet ober ar memez tra. Siouaz ! ne
