2.° Hum vantein hemb necessité. Èl mei hum vantein é houiér armerh, hum dènn gùel eit er-ré-ral ; pé hum vantein ag é guærènt, ag é amièt, ag é ampertiss, ag er péh e rér ha ne rér quet. Un débauchét e hum vantou memb ag é fallanté, hac e larou liès mui eit n’en dou groeit, pé ag en infamité en dès commettét, pé groeit d’er-ré-ral commettein. Ur faus devod e sàuou ihuel é Govezioneu, é Gommunioneu, é yuneu, é alezoneu, é Bedènneu.
Jamæs ne hum vêlet, é-mé er Speret-Santel ; lausquet guet er-ré-ral er sourci d’hou mêlein : meit-ha requis vehai deoh, èl ma hoai bet de S. Paul guharal, eid otorisein er péh e hoès de larèt, pé d’obér eit gloër en Eutru-Doué. Rac doh hum vantein a hou ç’ævreu mat, hui e goll er méritt a nehai ; ha mar dai a hou ral obereu en hum vantét, n’en doh meid ur miserabl.
3.° En hypocrisi. Bout hypocrit, pé faus devod, e zou gobér sebland a vout mat pé gùel eit ne vér, eit boud istimét guet en dud. Un hypocrit en dès sourci bras a reglein en dianvès, mæs n’en dès quet paud a soign ag en diabarh : eit bout seèllét èl un dén a gouciance vad, ean e bay é zelé bihan, mæs ean e lausq er-ré vras : ean e ra er charité é publiq, hac e lair è couache : ean e hum glêm hemb cèss ag en desordr hac a fallanté er béd, hac e gommètt é secrèd er péhedeu brassan : ean e vourr bout peèl ital treid ur Hovezour,
