Pajenn:Instructioneu santel ar er gurionnéeu principal ag er religion, 1790.djvu/149

141

Instructioneu Santel

daibrein nac ivèt meid er péh-zou requis eit maguein er horv, en derhel ér stad de chervige Doué ha d’obér é labour. Malheur, é-mé Jesus-Chrouist, d'er-ré n'ou dès quin chonge meid a garguein ou horv, rac ind ou dou nan goudé. 2.° A pe vér tavantêq ha goubéhét é taibrein pé é hivèt, ha ne vai quæ meit d’er péh e chom arlerh ; el ma ra certæn tud péré e zaibr guet ou deulagad er péh e bresantér dirac-t’ai, hac e garehai ou dout tri pé puar-cov de garguein, a pe gavant un dra-benac d’ou goust. En dén just, é-mé er Speret-Santel, e zaibr eit sustantein é vuhé ; mæs cov er-ré fal ne vai jamæs goalhét. 3.° A pe rér dispigneu dijauge eit en dout friantage, bouéd mat, treu delicat eit coutantein er oust ; èl ma ra er-ré e zistro treu ag en tiegueah eit cass d’en tavarneu, pé e lair ou zud eit gobér friantage. 4.° A pe glasquér er bouéd gùellan, pé ivage delicat, eit cavouét mui a blijadur ; èl ma ra er-ré e glasq a brèss er predeu mat, hac e rid d’er festeu é péré é vou muyan chérvad d’obér. 5.° A pe ortér er prèd guet un hirreah ha dibatiantæt quer bras, ma taibrér hemb necessité quênd en amzér reglét, drès peb tra en déieu-yun, èl ma ra er-ré ne hanàuant quet cource doh cource, ha n’ou dès, haval vehai, quin mechér meit daibrein, ha ridêq a davarn de davarn. 6.° A pe zaibrér pé ma hivér hemb necessité treu dihuènnét, pé e ouyér e rei gueu doh er