a pe ne gavér quet en tu d’er receu, é heèllant boud éffacét dré un Act a Garanté pé a Gontrition parfæt guet en dezir sincèr de govessad quentéh èl ma cavehér en occasion : mæs gùir-è perpet é ma dré vertu er Sacremand a Bénigèn é vènt ehue pardonnét ér circonstance-ze.
A fæd er péhedeu e ouyér sur n’en dint meit veniel, penaus-benac m’en dai un dra forh profittabl d’er Bénitandèt ou hovessad, quemènt-ce n’en dai quet neoah necessær ; rac eèllein e rant boud éffacét dré er gontrition a galon ha dré en ævreu mat, èl mei er Bedèn, er yun, en alézon.
Én institution ag er Sacremand a Bénigèn é splann muyan madeleah ha misericord hun Salvér é quevir er béherion. Arlerh m’en dès hur golhét ér Vadiènd, hac hun delivrét a-zan berh en diaul, ean e eèllai larèt temb : » Groeit e mès eid-oh mui eit ne vériteoh ; m’hou lausq bermen ar bouis hou tivréh : labouret mar carét de gonservein er græceu e mès reit teoh ; rac mar ou hollét, n’em bou mui truhé er bet dohoh. » Mæs ean e uélai é homb goann ha fragil ; rac-ce ean en dès instituét er Sacremand a Bénigèn eit rein demb en tu de vout pardonnét, mar caramb, a hun péhedeu, ne vern pèh quen enorm ha quen nombrus é heèllehent bout. Mæs guet eun, é léh bout pardonnét, ne rehèmb ur sacrilege, ni e zeli hum breparein guet er brassan sourci de receu er Sacremand a Bénigèn.
