tion parfet, hac er gontrition imparfæt e hanhuér Attrition. Er gontrition parfet e zou ur hæ en doud offancét Doué rac m’en dai infinimant mad, infinimant dign de vout carét ha ma tisplige er péhet tehou. A pe vai er garanté e zou deliét de Zoué drès peb-tra hac a gaus dehou é hunan, e ra demb hur bout quæ a hur péhedeu, er garanté-ze e rantt parfet er gontrition, er Govezion, er satisfaction, er Pedènneu, en alézonneu hac en ævreu mad e ra demb gobér a balamor de Zoué. Er gontrition diazéét ar er garanté-ze en dès memb en nærh de véritein demb é peb-momand er pardon a hur brassan péhedeu, meit ma vou joéntét guet en dezir d’ou hovessad prestan ma heèllehèmb. Caërræd ur moyand eit hum zerhel perpet ér stad a hræce Doué, hac eit méritein ne vou collét nitra ag er péhiq a vad e eèllamb gobér ér béd-men ! Un dra éstrange-è ma hum sourci quer bihan er Grechénion ag en avantageu-ze : rac ne faut quet chongeal é ma quer stanq er gontrition parfet é mésq er-re e dosta hoah mar a uéh d’er Sacremand a Bénigèn.
Er gontrition imparfet e zou ur hæ en doud offancét Doué, hac e za ordinairemand ag er méh en dout commettét er péhet, pé ag en dougeance a boénieu en ihuern. Hanhuét-è imparfæt, rac n’en dai quet diazéét èl en aral ar ur garanté excellant, ha non pas rac ma vanq dehi er halitéeu necessær eit bout ur gùir gontrition.
